dag 12 9 oktober
Door: karin
10 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Natchez
Na ontbijt in het hotel om 7.30 vertrokken.Vandaag is het een hele lange rit naar Natchez in Mississippi.We verlaten het nog rustige Memphis, F kan nog een laatste keer omkijken naar het mooi verlichte Graceland.We maken efkes een ommetje naar de staat Arkansas en rijden over een enorme brug waaronder de brede Mississippi stroomt.
Na een paar uur rijden krijgen we honger en we moeten iets vinden om te eten.Het is hier heel moeilijk om iets te vinden want het is hier een heel armzalige buurt waar de bevolking niet gaat uit eten.We vinden iets in Cleveland en gaan binnen.Het is hier een zwarte buurt en we belanden in een eetgelegenheid waar wij de enige blanken zijn.Als we binnen komen, worden wij nogal bekeken.Het is 10 uur en vragen een ontbijt.Er wordt ons direct geantwoord dat het ontbijt gedaan is, iets dat helemaal ni waar is want iedereen daar binnen is nog aan het ontbijten.Dus snappen we onmiddellijk de boodschap, hier zijn geen blanken welkom. Er wordt geen moeite gedaan om iets anders aan te bieden en we besluiten maar door te gaan en ergens anders te proberen.
Als we verder rijden komen we enorme, uitgestrekte katoenvelden tegen.We dachten dat we al veel katoenvelden gezien hadden maar nu rijden we kilometers langs de velden zonder een huis te bespeuren.
We belanden uiteindelijk in Vicksburg waar we een gezellige eettent vinden waar we ons wel veiliger voelen en waar er meer blanken dan zwarten zitten.
Het eten is zoals altijd weer veel te veel maar het is wel lekker.We kijken ons ogen weeral uit met de figuren rondom ons....De dikke mensen in Amerika is echt een probleem.Ik voel me hier wel heel slank tussen al die dikkertjes....
Onderweg zien we heel veel sjofele, armzalige huisjes waar heel veel zwarten op het terras zitten.De staat Mississippi is duidelijk een arme staat.
Rond een uur of vier arriveren we in Natchez.Hier is het rond de dertig graden, Natchez heeft een semi-tropisch klimaat.
Hier in Natchez staan een tiental plantagehuizen uit de 19e eeuw.Deze herenhuizen hebben grote witte zuilen.
We gaan een aantal huizen bezichtigen en gaan een eindje kuieren langs de enorme, brede rivier om daarna naar ons hotel te gaan.Een mooi, landelijk hotelletje, genaamd Natchez Eola.
Dan iets gaan zoeken om te eten.We gaan naar een wijn en pastabar.
Heel lekkere pasta met een lekker wijntje.Doet nog eens deugd om zoals bij ons thuis te eten want na een tijdje ga je toch terug naar het Belgisch eten hunkeren.
We gaan op tijd naar ons kamer want morgen moeten we heel, heel vroeg uit de veren.
Om 6 uur gaan ontbijten in het hotel want we gaan morgen om 10 uur de Atchafalaya experience doen.Een tour op water waar krokedillen zitten.Hoop er veel te zien....
Na een paar uur rijden krijgen we honger en we moeten iets vinden om te eten.Het is hier heel moeilijk om iets te vinden want het is hier een heel armzalige buurt waar de bevolking niet gaat uit eten.We vinden iets in Cleveland en gaan binnen.Het is hier een zwarte buurt en we belanden in een eetgelegenheid waar wij de enige blanken zijn.Als we binnen komen, worden wij nogal bekeken.Het is 10 uur en vragen een ontbijt.Er wordt ons direct geantwoord dat het ontbijt gedaan is, iets dat helemaal ni waar is want iedereen daar binnen is nog aan het ontbijten.Dus snappen we onmiddellijk de boodschap, hier zijn geen blanken welkom. Er wordt geen moeite gedaan om iets anders aan te bieden en we besluiten maar door te gaan en ergens anders te proberen.
Als we verder rijden komen we enorme, uitgestrekte katoenvelden tegen.We dachten dat we al veel katoenvelden gezien hadden maar nu rijden we kilometers langs de velden zonder een huis te bespeuren.
We belanden uiteindelijk in Vicksburg waar we een gezellige eettent vinden waar we ons wel veiliger voelen en waar er meer blanken dan zwarten zitten.
Het eten is zoals altijd weer veel te veel maar het is wel lekker.We kijken ons ogen weeral uit met de figuren rondom ons....De dikke mensen in Amerika is echt een probleem.Ik voel me hier wel heel slank tussen al die dikkertjes....
Onderweg zien we heel veel sjofele, armzalige huisjes waar heel veel zwarten op het terras zitten.De staat Mississippi is duidelijk een arme staat.
Rond een uur of vier arriveren we in Natchez.Hier is het rond de dertig graden, Natchez heeft een semi-tropisch klimaat.
Hier in Natchez staan een tiental plantagehuizen uit de 19e eeuw.Deze herenhuizen hebben grote witte zuilen.
We gaan een aantal huizen bezichtigen en gaan een eindje kuieren langs de enorme, brede rivier om daarna naar ons hotel te gaan.Een mooi, landelijk hotelletje, genaamd Natchez Eola.
Dan iets gaan zoeken om te eten.We gaan naar een wijn en pastabar.
Heel lekkere pasta met een lekker wijntje.Doet nog eens deugd om zoals bij ons thuis te eten want na een tijdje ga je toch terug naar het Belgisch eten hunkeren.
We gaan op tijd naar ons kamer want morgen moeten we heel, heel vroeg uit de veren.
Om 6 uur gaan ontbijten in het hotel want we gaan morgen om 10 uur de Atchafalaya experience doen.Een tour op water waar krokedillen zitten.Hoop er veel te zien....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley